Atopei a árbore que prantei contigo!
A árbore que tanto teño buscado e non daba atopado!
Atopeina!
Qué alegría!!!
Foi unha sorte, estaba alí, no medio daquel montiño rozado!
Incrible!
Non lle fixen foto porque non levaba con qué facerlla... mágoa!
Tanto ten, volveréi pronto e fareilla!
Grazas mami!
boh, porque me fas chorar xa de mañá...snif! que bonitiño!;___)
ResponderEliminarNon chores, miña nena!
EliminarTes que sorrir! :)
Un bicazo